Dziecko pod namiotem, nasze wrażenia

Przyznaję, że nie miałam większych obaw jeśli chodzi o zabranie Mateuszka pod namiot. Czytałam w niektórych Waszych komentarzach, że ciężko byłoby Wam się zdobyć na coś podobnego. Kochane, naprawdę nie ma się co zamartwiać. Dzieciaki są w stanie zaadoptować się chyba do większości warunków. A z tego co zauważyłam w przypadku Matiego, warunki typowo polowe odpowiadały mu niesamowicie.

 

Śmiem twierdzić, że wypad nasz miał same plusy. A dla wahających się oraz zamartwiających różnymi aspektami takiej formy wypoczynków podaję kilka argumentów przemawiających za podjęciem decyzji na tak.

Przede wszystkim Mateuszek rozwinął umiejętność raczkowania, wstawania i robienia pierwszych kroków, przytrzymując się uchwyconego przedmiotu. Trawa, piaszczysta plaża, a nawet koc, którego bał się wcześniej nie robią już na nim wrażenia. Śmiga po nich z prędkością błyskawicy, wyraźnie zadowolony.
Miał na to spore możliwości, bo teren wokół namiotu był bezpieczny i nie musiałam się obawiać, że zrobi sobie jakąkolwiek krzywdę.

Całe dnie spędzane na świeżym powietrzu również wpłynęły na mojego synka dobroczynnie. Zwłaszcza jeśli chodzi o sen. Co prawda nigdy nie mieliśmy większych problemów ze spaniem w nocy, ale pod namiotem Młody spał jak zabity. Zasypiał koło 21 i budził się jakieś 12h później. Wypoczęty, radosny i chętny na nowe zabawy.

Świeże powietrze i większa aktywność to też apetyt. Mati poznał już chyba większość smaków. Bez sensacji żołądkowych, problemów skórnych.

Jeśli chodzi o problemy skórne, to najbardziej obawiałam się oczywiście wszelkich ukąszeń i ugryzień. W tym celu nawet przed wyjazdem na wakacje wybrałam się do naszej pediatry, która na wszelkie „W” wypisała nam receptę na maść Cutivate (po ukąszeniach) oraz na Fenistil w kropelkach, który ma działanie również w przypadku różnych odczynów alergicznych. Na szczęście leki przejechały się tylko z nami i nie było potrzeby ich używania.
W miejscu, w którym byliśmy nie było komarów, więc totalnie odpadł problem zabezpieczenia się przed pogryzieniem z ich strony. Jest to jednak spore ryzyko jeśli chodzi o wakacje pod namiotem np w Polsce. W takim przypadku zabrałabym chyba wszystko co możliwe na te bzyczące hieny.

Jeśli już jesteśmy w okolicy tematu leków i środków. Pisałam wcześniej (TU), że biorę ze sobą kartę EKUZ. Miałam też wykupione dodatkowe ubezpieczenie.Przyznaję, że najbardziej ze wszystkiego obawiałam się ewentualnego przeziębienia. Na szczęście ani katar, ani kaszel nam się nie przytrafiły. Tak samo żadna biegunka. Choć byłam zabezpieczona i na taką ewentualność (orsalit, wapno w syropie, paracetamol, witamina C, frida, maść majerankowa i Euphorbium).  

Codzienna pielęgnacja nie sprawiała kompletnie żadnych problemów. Mieliśmy ze sobą pompowaną wanienkę, którą zabieraliśmy pod prysznic i to w niej Mati się pluskał. Luzik, zupełnie jak w domu.

Było naprawdę fajnie i wiem, że jeśli kolejne wakacje zapragniemy spędzić w podobny sposób to to zrobimy.

Sam kemping, na którym byliśmy znajdował się na klifie. Wiało trochę, czasami nawet bardziej niż trochę, więc dla Matiego niezastąpiony okazał się namiocik plażowy- budka. Chronił przed wiatrem, a także przed słońcem. Wieczorem, gdy już robiło się chłodniej ubierałam Mateusza ciut grubiej, zakładałam czapkę i dalej brykał po kocyku.

Porcja fotek z naszej bazy poniżej 🙂

Lekki bałagan, ale kto przejmuje się porządkami będąc na wakacjach?

Rozłożyliśmy się dokładnie w tym samym miejscu co 2 lata temu 🙂

Widok z namiotu bezpośrednio na morze. Wspaniałe uczucie otworzyć rano oczy, rozsunąć namiot i zobaczyć taki widok. Już nie mówiąc o bezcennych wrażeniach jakie dawał szum fal kołyszący do snu.
Czułam się niemal jakbym była w apartamencie z oknami tarasowymi wychodzącymi na morze 😉

Zabawy….. bez końca.

Zwłaszcza te z tatą sprawiały masę radości. Bo przecież tyle nowego można się nauczyć!

A wracając jeszcze na moment do widoków.. W namiocie tym mieszkał pewien chłopak. Na zdjęciu go nie ma, ale większość dnia spędzał na tym krzesełku z książką w ręku, bądź wpatrując się w morze.
Nie wiem jak dotarł na kemping, bo nie miał ani samochodu ani roweru. Był sam.
Totalny luz blues i oderwanie się od rzeczywistości. Na pewno wypoczął na całego. Wspaniale.

Z kempingu, troszkę stromo w dół schodziło się bezpośrednio na plażę, o której pisałam TU, że raz ciągnęła się w głąb na kilometr, by innym razem po przypływie zniknąć całkowicie.

Jeżeli chcielibyście spędzić podobne wakacje i interesuje Was miejsce naszego pobytu, odsyłam na Kemping Omaha Beach w Vierville sur Mer. Strona internetowa TU.

Ps. O tym co zabrać pod namiot dla siebie, a także małego podróżnika pisałam wcześniej w TYM poście. Sprawdziło się wszystko, poza krzesełkiem do karmienia, które najzwyczajniej w świecie nie zmieściło się do auta przy naszej ilości bagaży. Spokojnie jednak daliśmy radę się karmić bez niego 🙂