O symbolice zabawek. Z wizytą w muzeum zabawek w Peenemünde

Niektóre ubrane w mundury wojskowe podobnie jak laleczki Hitlerjugend, dzięki którym od małego wpajano dzieciom ówczesne oficjalne doktryny polityczne.Taki mały krakowiak i krakowianka w wersji niemieckiej. Symbol jakże podobny, przecież każda z laleczek ubrana w strój coś oznaczający. Jednak przesłanie zupełnie inne. 

Są wystawy, które dosłownie przerażają, gdy patrzy się na aranżację gabloty i dociera do człowieka, że przecież elementami scenek w rzeczywistości bawiły się kiedyś dzieci. Od razu przychodzi na myśl wspomniane wcześniej oburzenie dotyczące zabawek nawiązujących do Powstania Warszawskiego.

Aranżujący wystawę specjalnie umieścił pewne figurki by oddać artystyczną wizję. Spójrzcie na zdjęcie poniżej, na którym widzicie scenkę egzekucji.

A teraz przesuńcie wzrok w lewo. Widzicie figurkę Matki Boskiej?

O podobnej scenie przeczytałam w jednym z artykułów polecających muzeum. Pole bitwy, żołnierze, krew, przejeżdżające czołgi. Obraz wojny. A w tle figurka ukrzyżowanego Chrystusa. Symbolika, która nakazuje nam zatrzymać się i w pewnym sensie zastanowić kiedy następnym razem w sklepie staniemy przed półką pełną ołowianych żołnierzyków i sięgniemy po czołg, o który prosi nas nasze dziecko. 

W sali oprócz wcześniej wymienionych scen znajdziemy też inne scenki. Właściciel muzeum wspaniale zaaranżował z figurek zwierząt scenę pochodzącą ze Starego Testamentu doskonale każdemu znaną. Wielkość Arki Noego, mnogość zwierząt robi wrażenie i przykuwa uwagę. Spędziłam przy tej gablocie sporo czasu. Plastikowe figurki, które sama namiętnie kupuję Mateuszkowi nie muszą przecież służyć tylko do zabaw przedstawiających gatunek istoty. Równie dobrze mogą nawiązywać do historii, którą chcemy dziecku przekazać. 

W muzeum poza gorzką lekcją historii odnajdziemy też miejsca, które wzruszają w inny sposób. Przeglądając eksponaty co rusz napotykamy zabawki doskonale nam znane z czasów własnego dzieciństwa. Podczas zwiedzania prym w okrzykach radości wiódł mój mąż, który co po chwila odnajdywał a to samochód- skarbonkę a to wagoniki kolejki, którą bawił się mając kilka lat. 

Drobnych zabaw, przywracających miłe wspomnienia nie brakuje. Witają nas już od wejścia, poukładane w gablotkach.

Są też wystawy, które wzbudzają ciekawość. Nie tylko dlatego, że piękno zabawek przyciąga uwagę. Były miejsca, przy których przystawałam na dłużej zastanawiając się co dana scena oznacza. Czym była konkretna zabawka, jaką spełniała rolę. 

Niestety, oznaczenia w muzeum są wyłącznie w języku niemieckim, więc ktoś nieznający języka powinien po prostu wybrać się na zwiedzanie w towarzystwie słownika. 
To jedyny minus całego muzeum jaki odnalazłam. Bardzo brakowało mi możliwości dowiedzenia się w ojczystym języku (przecież to tak blisko polskiej granicy) czy choćby po angielsku jaka historia wiąże się z konkretną zabawką. 

Do tego typu scenek należała ta z papierowymi rożkami. Na pulpicie znajdującym się w sali można było znaleźć karty książek, zdjęcia dzieci. Zachodziliśmy z mężem w głowę, cóż rożki mogły oznaczać. Czy były opakowaniem na prezenty przynoszone przez króliczka z okazji Wielkanocy?

Do czasów szkolnych cofnęłam się w sali poświęconej nauczaniu. Drewniane pulpity, tablice, eksponaty na szafkach. I rózga, leżąca na biurku, którą pewnie srogi nauczyciel wyznaczał razy po rączkach niegrzecznych dzieci. Tak wyglądała klasa z początku XX wieku. 

Podczas wakacji dla grup zorganizowanych udostępniana jest atrakcja w postaci lekcji z dawnych lat. Dzieci mogą zasiąść w ławkach, a nauczycielka opowiada jak wyglądała nauka w tamtych czasach.

Preparaty zarodków zwierzęcych, przekrój świni i człowieka, te przypominały mi własną sale z lekcji biologii. W szafach, których ciąg znajdował się wzdłuż jednej ze ścian znajdowały się właśnie zamknięte w ogromnych słojach ciała zarodków, tasiemca i różnych innych zwierząt. 

Ściany zdobią natomiast plakaty, które przywodzą mi wspomnienia lekcji w początkach szkoły podstawowej. Odkąd zobaczyłam je w muzeum chodzi mi po głowie myśl, by podobny plakat, który zawsze oglądałam w sali do języka polskiego odnaleźć dla mojego dziecka. Przedstawiał jesień i dzieci zbierające kasztany i liście pod ogromnym drzewem. 

Wśród muzealnych eksponatów odnajdziemy także zabawki, które są nam znane przy okazji posiadania własnych dzieci. Różnica polega tylko na tym, że mają „trochę” więcej lat. Przeznaczenie jednak to samo 🙂

W muzeum znajduje się też sala kinowa, gdzie siadając w drewnianych fotelach możemy obejrzeć bajki takie jak Wilk i Zając. 


Gorąco Was zachęcam do odwiedzenia muzeum jeśli będziecie w pobliżu. 
Za cenę 6 euro od osoby dorosłej (Mateuszek wszedł za darmo – można wjechać wózkiem) można zapewnić sobie naprawdę porządną dawkę wspomnień i wrażeń. 

Muzeum znajduje się w miejscowości Peenemünde, oddalonej około 40km od Świnoujścia. Traficie bez problemu, gdyż w samej miejscowości na terenie dawnych zakładów znajdują się same muzea (w  tym muzeum historyczno- techniczne, u-boot). i zawiera w swoich zbiorach ponad 20 tysięcy eksponatów. 
Parking przy samym muzeum kosztuje 3 euro, jednak warto podjechać kawałek dalej na ogólnie dostępny parking, gdzie za pozostawienie samochodu zapłacicie 1/3 tej ceny.